فریز جنین چیست؟
فریز کردن جنین یکی از نوآوری های برجسته در زمینه باروری است که به زوج ها این امکان را می دهد تا جنین های خود را در دماهای بسیار پایین ذخیره کنند. این فرآیند به ویژه در درمان های نازایی و روش های کمک باروری مثل IVF (تلقیح مصنوعی) بسیار کاربردی است. جنین ها معمولاً در مراحل اولیه رشد، به خصوص در مرحله بلاستوسیست، فریز می شوند که این مرحله نشان دهنده رشد کافی برای بقای جنین در شرایط انجماد است. گرم کردن جنین های فریز شده در آینده، امکان استفاده مجدد از آن ها را فراهم می آورد.

فریز کردن جنین به دلایل متعددی برای درمان ناباروری صورت می گیرد. برای برخی از زوج ها که به دلایل پزشکی نیاز به تأخیر در بارداری دارند، این روش می تواند فرصت مناسبی برای حفظ شانس باروری باشد. همچنین، زنانی که به دلیل سن یا مسائل پزشکی مانند سرطان و سایر بیماری ها در معرض خطر نازایی قرار دارند، می توانند از این تکنیک برخوردار شوند.

نحوه بارداری با جنین فریز شده
برای بارداری با جنین فریز شده، ابتدا جنین از حالت انجماد خارج شده و ذوب می شود. سپس این جنین در رحم مادر قرار داده می شود. این فرایند مشابه روش های باروری آزمایشگاهی (IVF) است. اگر جنین به درستی در رحم کاشته شود و مراحل رشد به درستی پیش برود، بارداری موفقیت آمیز خواهد بود. پس از انتقال جنین، پزشکان معمولاً چندین آزمایش انجام می دهند تا از صحت روند بارداری مطمئن شوند. نحوه بارداری با جنین فریز شده:

مرحله ۱: ذوب جنین فریز شده
جنین فریز شده به دقت ذوب می شود تا برای انتقال به رحم آماده شود.
مرحله ۲: آماده سازی رحم
رحم مادر با استفاده از داروهای هورمونی برای ایجاد محیط مناسب جهت پذیرش جنین آماده می شود.
مرحله ۳: انتقال جنین به رحم
جنین فریز شده پس از آماده سازی رحم به داخل آن منتقل می شود.
مرحله ۴: تست بارداری
چند هفته پس از انتقال جنین، یک تست بارداری انجام می شود تا از کاشت موفق جنین و آغاز بارداری اطمینان حاصل شود.
مرحله ۵: نظارت پزشکی
در صورت بارداری موفق، مادر تحت نظارت پزشک قرار می گیرد تا روند بارداری به درستی پیش برود.
روش فریز کردن جنین چگونه است؟
روش فریز جنین شامل مراحل دقیقی است که به حفظ حیات و کیفیت جنین ها کمک شایانی می کند. ابتدا، تخمک ها از تخمدان زن استخراج می شوند. این فرآیند معمولاً تحت بیهوشی و در کلینیک های تخصصی انجام می شود. پس از استخراج تخمک ها، آن ها با اسپرم در آزمایشگاه ترکیب می شوند تا لقاح صورت گیرد. پس از آن، جنین ها در مراحل مختلف رشد داده می شوند و معمولاً در روز سوم یا پنجم پس از لقاح برای فریز کردن آماده می شوند.

در فرآیند فریز کردن، جنین ها تحت شرایط خاصی قرار می گیرند. برای جلوگیری از آسیب به سلول ها در هنگام انجماد، از محلول های محافظتی استفاده می شود. این محلول ها شامل مواد شیمیایی خاصی هستند که به جلوگیری از تشکیل بلورهای یخ در داخل سلول ها کمک می کنند. سپس جنین ها به تدریج به دماهای پایین تر منتقل می شوند تا از شوک حرارتی جلوگیری شود.
پس از اینکه جنین ها به دمای مناسب رسیدند، به نیتروژن مایع منتقل می شوند که دمایی برابر با منفی ۱۹۶ درجه سانتی گراد دارد. در این دما، فعالیت متابولیک سلول ها متوقف می شود و جنین ها به حالت خواب می روند. این روش، به نام کریوپزیشن یا انجماد جنین معروف است و به جنین ها این امکان را می دهد که برای مدت طولانی بدون از دست دادن کیفیت خود ذخیره شوند.

به محض نیاز به جنین فریز شده، آن ها به آرامی در دماهای مناسب گرم می شوند تا به مرحله قابل استفاده برای انتقال به رحم برسند. این مرحله نیز نیاز به دقت و نظارت دقیق دارد، زیرا هرگونه اشتباه در فرآیند ذوب می تواند بر کیفیت جنین تأثیر بگذارد. در آخر، جنین های ذوب شده با دقت با روش های ای وی اف یا میکرواینجکشن به رحم زن منتقل می شوند و مراحل بعدی بارداری آغاز می شود.

چگونه می توان برای فریز کردن جنین آماده شد؟
آماده سازی برای فریز جنین شامل چند مرحله کلیدی است که به موفقیت این فرآیند کمک می کند. نخستین گام، مشاوره با یک متخصص باروری است. این مشاوره شامل بررسی وضعیت سلامتی و تاریخچه پزشکی زوجین است. پزشک معمولاً آزمایشات لازم را برای ارزیابی باروری هر یک از زوج ها انجام می دهد و ممکن است توصیه هایی برای بهبود وضعیت باروری مطرح کند. این مرحله به زوج ها کمک می کند تا با آگاهی بیشتری از روند و شرایط فریز جنین آشنا شوند.

دومین مرحله شامل درمان های هورمونی است. برای بهینه سازی تعداد تخمک های تولیدی، پزشکان معمولاً داروهای هورمونی تجویز می کنند که به تحریک تخمدان ها کمک می کند. این داروها به افزایش تولید تخمک ها در طی یک چرخه قاعدگی کمک می کنند. در طول این مدت، پزشک با انجام سونوگرافی و آزمایشات هورمونی، پیشرفت درمان را پیگیری نموده و بر اساس نتایج، دوز داروها را تنظیم می کند.

سپس، در زمان مناسب، تخمک ها از تخمدان ها استخراج می شوند. این فرآیند معمولاً تحت بیهوشی سبک انجام می شود تا راحتی بیمار تأمین گردد. پس از انجام این مرحله، تخمک ها به همراه اسپرم برای لقاح به آزمایشگاه منتقل می شوند تا در آینده به کمک روش های میکرواینجکشن یا آی وی اف به رحم مادر منتقل شوند.